Vulvovaginale candidiasis (vaginale spruw) | DermNet (2023)

Wat isvulvovaginaalcandidiasis?

Vulvovaginale candidiasis verwijst naarvaginaalEnvulvasymptomen veroorzaakt door een gist, meestalCandida albicans. Het treft 75% van de vrouwen minstens één keer in hun leven.

Overgroei van vaginale candida kan resulteren in:

• Witte wrongelachtige vaginaleafvoer
• Branderig gevoel in devaginaEnvulva
• Een jeukendeuitslagop de vulva en de omliggende huid.

Andere namen die worden gebruikt voor vulvovaginale candidiasis zijn ‘vaginale spruw’, ‘monilia’ en ‘vulvovaginale candidose’.

Wat veroorzaakt vaginale afscheiding?

Vaginale afscheiding is een normaal proces waarbij deslijmvliesbekleding van de vagina vochtig. De hoeveelheid vaginale afscheiding varieert afhankelijk van de menstruatiecyclus en de opwinding en is helder en vezelig in de eerste helft van de cyclus en witachtig en plakkerig na de ovulatie. Het kan opdrogen op ondergoed, waardoor er een zwakke gelige vlek achterblijft. Voor dit soort afscheiding zijn geen medicijnen nodig, ook al is het vrij overvloedig, zoals vaak het geval is tijdens de zwangerschap. Na de menopauze heeft het de neiging in hoeveelheid af te nemen.

De meest voorkomendemicro-organismengeassocieerd met abnormale vaginale afscheiding zijn:

• Candida albicansEnniet-witmakend witsoort
• Trichomoniasis(vanwege een kleineparasietTrichomonas vaginalis); dit veroorzaakt een visachtige of onaangename geur en een gele, groene of schuimige afscheiding
• Bacteriële vaginose(vanwege een disbalans van normaalbacteriëndie in de vagina leven); dit veroorzaakt een dunne, wit/grijze afscheiding en een onaangename geur.

Overmatige vaginale afscheiding kan ook het gevolg zijn van letsel, vreemde voorwerpen,seksueel overdraagbare infecties, Enontstekingsremmendvaginitis.

Wat is de oorzaak van vulvovaginale candidiasis?

Vulvovaginale candidiasis is meestal te wijten aan een overgroei van gisten in de vaginaC. albicans. Ongeveer 20% van de niet-zwangere vrouwen tussen 15 en 55 jaar heeft er last vanC. albicansin de vagina zonder enige symptomen.

Oestrogeenzorgt ervoor dat het slijmvlies van de vagina rijpt en glycogeen bevat, asubstraatwaaropC. albicansgedijt. Symptomen komen vaak voor in de tweede helft van de menstruatiecyclus, wanneer er ook meer zijnprogesteron. Door een gebrek aan oestrogeen komt vulvovaginale candidiasis minder vaak voor bij jongere en oudere postmenopauzale vrouwen.

Nonalbicans candida-soort, bijzonderC. glabrata,worden waargenomen bij 10-20% van de vrouwen metterugkerendvulvovaginale candidiasis.

Wie krijgt vulvovaginale candidiasis?

Vulvovaginale candidiasis wordt het vaakst waargenomen bij vrouwen in de reproductieve leeftijdsgroep. Het komt vrij ongebruikelijk voor bij vrouwen in de prepuberteit en postmenopauze. Het kan verband houden met de volgende factoren:

• Opvlammingen vlak voor en tijdens de menstruatie
• Zwangerschap
• Hogere dosis gecombineerdorale anticonceptiepil
• Op oestrogeen gebaseerde hormoonsubstitutietherapie na demenopauze, inclusief vaginaal oestrogeenroom
• Een cursus breedspectrumantibioticazoalstetracyclineof amoxicilline
• Suikerziekte
• Obesitas
• Bloedarmoede door ijzertekort
• ImmunodeficiëntiezoalsHIV-infectie
• Een onderliggende huidaandoening, zoals vulvapsoriasis,gemeenschappelijke planusoflichen sclerosus
• Andere ziekte.

Wat zijn de symptomen?

Vulvovaginale candidiasis gekenmerkt door:

• Jeuk, pijn en brandend gevoel in de vagina en vulva
• Prikken bij het plassen (dysurie)
• Vulvaloedeem,klovenEnontberingen
• Dichte witte wrongel of cottage cheese-achtige vaginale afscheiding
• Helderrode uitslag die de binnenste en buitenste delen van de vulva aantast en zich soms wijd verspreidt in de lies, inclusief schaamstreek, liezen en dijen.

Er wordt aangenomen dat de uitslag secundair isirriterende dermatitis, liever dan eenprimairhuidinfectie.

De symptomen kunnen slechts een paar uur aanhoudenvolhardengedurende dagen, weken of zelden maanden, en kan verergeren door geslachtsgemeenschap.

• Recidiverende vulvovaginale candidiasis wordt gewoonlijk gedefinieerd als vier of meer episodes binnen één jaar (cyclische vulvovaginitis).
• Chronisch,volhardendvulvovaginale candidiasis kan leiden totkorstmos simplex- verdikt, intens jeukendschaamlippenmajora (dehaar-dragende buitenste lippen van de vulva).

Zie afbeeldingen van vulvovaginale candidiasis.

Hoe wordt de diagnose van vulvovaginale candidiasis gesteld?

De arts stelt de aandoening vast door het getroffen gebied te inspecteren en een typisch klinisch verschijnsel te herkennen.

• DepHvan de vagina ligt meestal binnen het normale bereik (3,8-4,5, dat wil zeggen zuur), maar candida kan over een breed pH-bereik voorkomen.
• De diagnose wordt vaak bevestigd doormicroscopievan eennatte montage, vaginaal uitstrijkje of uitstrijkje, bij voorkeur vier weken na de eerdere behandeling.
• Bij terugkerende gevallen kan een uitstrijkje worden gebruiktcultuurmoet na de behandeling worden verzameld om te zien ofC albicansis nog steeds aanwezig.

De resultaten van het uitstrijkje kunnen misleidend zijn en moeten worden herhaald als er symptomen optreden die wijzen op een candida-infectieherhalen.

• C. albicansaanwezig kan zijn zonder symptomen te veroorzaken (een vals-positief resultaat).
• De gist kan pas gekweekt worden als er een bepaalde hoeveelheid aanwezig is (een vals-negatief resultaat).
• Uitstrijkjes van buiten de vagina kunnen negatief zijn, zelfs als de gist in de vagina aanwezig is en er sprake is van een typische uitslag op de vulva.
• De symptomen van de patiënt kunnen te wijten zijn aan een onderliggende huidaandoening zoals lichen sclerosus.

Andere tests omvatten het kweken van Sabouraud chlooramfenicolagar of chromagar, de kiembuistest,DNAsondetesten doorpolymerasekettingreactie(PCR), en spectrometrie om de specifieke soort candida te identificeren.

Onderzoekers debatteren over de vraag of nonalbicans candida-soorten ziekten veroorzaken of niet. Als nonalbicans candida wordt gedetecteerd, kan het laboratorium gevoeligheidstesten uitvoeren met behulp van schijfdiffusiemethoden om de behandeling te begeleiden. Gevoeligheid voor fluconazol voorspelt de gevoeligheid voor andere orale enactueelazolen.C. glabratais vaak resistent tegen standaarddoses orale en plaatselijke azolen.

WHWat is de behandeling van vulvovaginale candidiasis?

Passende behandeling voorC. albicansinfectie kan zonder recept van een apotheek worden verkregen. Als de behandeling niet effectief is of de symptomen terugkeren, raadpleeg dan uw arts voor onderzoek en advies als de symptomen een andere oorzaak hebben of als een andere behandeling nodig is.

Er zijn verschillende effectieve behandelingen voor candidiasis.

• Actueel antischimmelmiddelpessaria, vaginale tabletten of crème met clotrimazol of miconazol - één tot tHNa slechts enkele dagen behandeling verdwijnen de symptomen bij tot 90% van de vrouwen met milde symptomen. Houd er rekening mee dat producten op oliebasis het latexrubber in condooms en diafragma's kunnen verzwakken.
• Nieuwerformuleringenomvatten butoconazol en terconazolcrèmes.
• Oraal antischimmelmiddelmedicijnen bevattenfluconazolof minder vaak,itraconazol, kan worden gebruikt alsC albicansDe infectie is ernstig of recidiverend. Houd er rekening mee dat deze geneesmiddelen kunnen interageren met andere geneesmiddelen, met name statines, waardoorbijwerkingen.

Vulvovaginale candidiasis komt vaak voor tijdens de zwangerschap en kan worden behandeld met plaatselijke azolen. Orale azolen kunnen het beste vermeden worden tijdens de zwangerschap.

Niet allesgenitaalklachten worden veroorzaakt door candida, dus als de behandeling niet succesvol is, kan dit een andere oorzaak van de klachten hebben.

Terugkerende candidiasis

Bij ongeveer 5-10% van de vrouwen isC albicansinfectie blijft bestaan ​​ondanks adequate conventionele therapie. Bij sommige vrouwen kan dit eentekenvanijzertekort,suikerziekteof een immuunprobleem, en er moeten passende tests worden uitgevoerd. De ondersoort en gevoeligheid van de gist moeten worden bepaald als er resistentie tegen de behandeling ontstaat.

Terugkerende symptomen als gevolg van vulvovaginale candidiasis zijn eerder het gevolg van een aanhoudende infectie dan van herinfectie. De behandeling is gericht op het voorkomen van de overmatige groei van candida die tot symptomen leidt, in plaats van op volledige uitroeiing.

De volgende maatregelen kunnen nuttig zijn.

• Loszittende kleding – vermijdocclusiefnylon panty.
• Geniet van een zoutbad. Vermijd zeep – gebruik eenniet-zeepreinigerof waterige crème om te wassen.
• Toepassenhydrocortison crèmemet tussenpozen, om jeuk te verminderen en secundair te behandelendermatitisvan de vulva.
• Behandel met een antischimmelcrème vóór elke menstruatie en vóór antibioticatherapie om dit te voorkomenterugval.
• Een langdurig verloop van aactueel antischimmelmiddelagent is af en toe gerechtvaardigd (maar deze kunnen zelf leiden totdermatitisof resulteren in deproliferatievan niet-albicans candida).
• Oraal antischimmelmiddelmedicatie (meestalfluconazol), dat regelmatig en met tussenpozen wordt ingenomen (bijvoorbeeld 150-200 mg eenmaal per week gedurende zes maanden). De dosis en frequentie zijn afhankelijk van de ernst van de symptomen. Bij 50% van de vrouwen met recidiverende vulvovaginale candidiasis treedt terugval op wanneer hiermee wordt gestopt. In dat geval kan herbehandeling aangewezen zijn. Sommige vrouwen hebben langdurige therapie nodig.
• Voor orale azolen is mogelijk een recept vereist. In Nieuw-Zeeland is fluconazol voor eenmalig gebruik verkrijgbaarvrij verkrijgbaarbij apotheken. De fabrikanten raden aan om fluconazol tijdens de zwangerschap te vermijden.
• Boorzuur (boor) 600 mg vaginaalzetpil's nachts gedurende twee weken vermindert de aanwezigheid van albicans en niet-albicans candida bij 70% van de behandelde vrouwen. Het kan irritant zijn en dat is het ookgiftig, dus smoet veilig worden opgeborgen, buiten het bereik van kinderen en dieren. Tweemaal per week gebruik kan terugkerende schimmelinfecties voorkomen. Boorzuur mag niet worden gebruikt tijdens de zwangerschap.

Het is niet aangetoond dat de volgende maatregelen helpen.

• Behandeling van de seksuele partner: mannen kunnen een korte huidreactie op de penis krijgen, die snel verdwijnt met antischimmelcrèmes. Het behandelen van de man vermindert het aantal episoden van candidiasis bij de vrouwelijke partner niet.
• Speciale diëten met weinig suiker, weinig gist of veel yoghurt
• Yoghurt in de vagina stoppen
• Probiotica (oraal ofintravaginaal lactobacillussoort)
• Natuurlijke remedies en supplementen (behalve boorzuur)