EEN GIDS VOOR HET GEBRUIK VAN ELEKTRISCHE STIMULATIE BIJ PEDIATRISCHE NEURODISABILITEIT (2023)

Het eerste dat opvalt als je zoekt naar informatie over elektrische spierstimulatie, is de grote verscheidenheid aan soorten, methoden en namen, zoals functionele elektrische stimulatie (FES), functionele elektrische therapie (FET), transcutane elektrische stimulatie (TES) en neuromusculaire stimulatie. Elektrische stimulatie (NMES). Het volstaat te zeggen dat deze enorme verscheidenheid aan terminologie clinici perplex heeft gemaakt en terughoudend is om verder te onderzoeken. Alle hierboven genoemde verschillende benaderingen (en vele andere) delen echter dezelfde basisbenaderingen en vertrouwen op dezelfde fysiologische processen om effectief te werken.

Wat is elektrische spierstimulatie (EMS)?

EMS omvat de toepassing van een elektrische stroom, meestal over het huidoppervlak met behulp van zelfklevende of rubberen elektroden die op de huid zijn geplaatst in de directe nabijheid van de te stimuleren spieren, om een ​​spiercontractie te genereren. Deze spiercontractie vindt plaats als gevolg van de elektrische stroom die door de weefsels gaat en een depolarisatie veroorzaakt van een intact motorneuron dat het signaal naar de doelspier transporteert via synaptische transmissie naar de motorische eindplaten. De resulterende spiercontractie kan variëren van een kleine spiertrekking tot een contractie die krachtig genoeg is om een ​​fysiologische beweging van de gewrichten te veroorzaken. Deze wijziging van een geproduceerde spiercontractie is het resultaat van de manipulatie van de beschikbare elektrische stimulatieparameters die door de clinicus worden gecontroleerd. De meeste EMS-eenheden delen dezelfde parameters voor aanpassing. Dit zijn: Frequentie, Amplitude en Pulsbreedte. De clinicus moet vertrouwen krijgen in de manipulatie van deze parameters om EMS effectief te kunnen gebruiken.

Elektrische stimulatieparameters

Frequentieverwijst naar het aantal stimulatiepulsen dat per seconde wordt afgegeven, gemeten in Hertz (Hz). Bij een lage frequentie (1-10Hz) wordt een zwakke spiertrekking of fladdering gegenereerd. Naarmate de frequentie toeneemt (er worden meer pulsen per seconde afgegeven), neemt ook de sterkte van de gecreëerde contractie toe tot ongeveer 60-70 Hz, op welk punt de frequentie meer effect heeft op de sensorische dan op motorische neuronen en de kracht van de spiercontractie afneemt . EMS-apparaten bieden een frequentie binnen een bepaald bereik (0-70 Hz), sommige apparaten bieden slechts één vast frequentieniveau, andere bieden de mogelijkheid om de frequentie aan te passen binnen een vooraf ingesteld bereik. Informatie over het bereik van de stimulatieparameters van het EMS-apparaat is normaal gesproken te vinden in de handleiding die bij elk apparaat wordt geleverd.

Puls breedteverwijst naar de tijdsduur waarop elke groep stimulatiepulsen is ingesteld, gemeten in microseconden (us); of milliseconden op apparaten die EMS bieden voor perifere zenuwbeschadiging (ms). Het is gebruikelijk om EMS-apparaten te zien met een bereik tussen 200-300us. De pulsduur is op sommige apparaten vooraf ingesteld en op andere kan deze worden aangepast. Een korte pulsduur kan voor sommige patiënten comfortabeler zijn, maar een langere pulsduur kan meer motorneuronen rekruteren en zo de geproduceerde spiercontractie verbeteren.

Amplitude(ook wel intensiteit genoemd) verwijst naar de sterkte van de geleverde stimulatie, gemeten in milliampère (mA). De amplitude moet hoog genoeg zijn om het gewenste effect op te wekken en toch comfortabel te blijven. Deze parameter is altijd instelbaar in EMS-apparaten en verschijnt vaak als een volumeschakelaar. Aanpassing van deze parameter is altijd beschikbaar, aangezien de amplitude niet altijd op hetzelfde niveau kan worden ingesteld bij elke behandelingssessie. Naarmate de spier sterker wordt, kan er minder amplitude nodig zijn om dezelfde respons te bewerkstelligen, of, als de positie van de elektrode niet optimaal is, kan er meer amplitude nodig zijn om dezelfde spiercontractie te produceren. Het is daarom belangrijk voor de patiënt en de therapeut om te begrijpen welk niveau van spiercontractie tijdens elke sessie gewenst is, zodat de intensiteit dienovereenkomstig kan worden gevarieerd.

Het balanceren van de amplitude en de pulsbreedte kan helpen om zowel de geproduceerde spiercontractie als het comfort voor de patiënt te optimaliseren, d.w.z. een langere pulsduur kan betekenen dat de amplitude kan worden verminderd, wat meer comfort oplevert.

Het vertrouwen in het gebruik van EMS-apparaten groeit naarmate de clinicus leert deze parameters therapeutisch in hun voordeel te gebruiken; begrijpen wat u kunt verwachten als elke parameter afzonderlijk of in combinatie wordt gewijzigd. De beste manier om dit in eerste instantie te ervaren en te oefenen is op jezelf, of op een collega, om te oefenen in een meer gecontroleerde en beheerste omgeving; opmerken hoe elke instelling van de draaiknop de mate van spiercontractie beïnvloedt, of hoe de stimulatie aanvoelt, zodat u uw patiënt vóór gebruik kunt adviseren.

De meeste kleine EMS-apparaten worden gevoed door huishoudbatterijen, het is zeer onwaarschijnlijk dat ze allemaal voldoende elektriciteit leveren om schade aan te richten (zie contra-indicaties hieronder); dit is meestal de belangrijkste reden waarom therapeuten aanvankelijk geen vertrouwen hebben in het toepassen van stimulatie. Houd er altijd rekening mee dat u een normale spiercontractie reproduceert.

Samenvatting van hoe EMS-parameters spiercontractie beïnvloeden

*De amplitude moet worden vergroot om de best mogelijke samentrekking binnen aanvaardbare niveaus te bereiken. Als u geen spiercontractie kunt genereren, manipuleer dan de frequentie en pulsbreedte om de sensorische respons aan te passen. Onthoud dat het vaak een nieuw gevoel is en dat de patiënt het gevoel vaak als pijn zal ervaren als het gewoon anders is. Een goede manier om de patiënt, met name een kind, te onderwijzen, is door de stimulatie op uzelf of de ouder te plaatsen om hen te laten zien dat het goed is.

Contra-indicaties en voorzorgsmaatregelen voor het gebruik van EMS

Contra-indicaties voor elk apparaat worden gespecificeerd in de instructies die elk EMS-apparaat ondersteunen. Bij vragen moet ook contact worden opgenomen met de EMS-vertegenwoordigers of medici die betrokken zijn bij de zorg voor de patiënt.

Overweeg bij het overwegen van contra-indicaties en risico's voor de behandeling wat een contra-indicatie kan zijn voor een normale spiercontractie en een element van verhoogde bloedtoevoer naar het gebied. Elektrische stimulatie mag niet worden gebruikt als actieve beweging niet geschikt is, b.v. een spiercontractie die beweging zal oproepen rond een onstabiele fractuur. Er is ook onvoldoende bewijs om de voordelen versus de risico's van gebruik bij zwangerschap te ondersteunen. De aanwezigheid van tumoren, beschadigde huid en geïmplanteerd metaalwerk moet ook worden overwogen en moet worden besproken met medisch personeel en vertegenwoordigers van de ambulancedienst, maar kan eerder een voorzorgsmaatregel zijn dan een absolute contra-indicatie. Compatibiliteit met andere soorten implantaten, d.w.z. pacemakers en baclofenpompen, moet ook vóór gebruik worden overwogen.

Sommige patiënten hebben mogelijk een gevoel of het vermogen om de effecten van de elektrische stroom te voelen. In dit geval moet EMS comfortabel zijn om de behandeling succesvol te laten zijn en te herhalen. Leeftijd is geen contra-indicatie voor het gebruik van EMS, maar iets dat kan voorkomen dat u een tweede behandeling geeft aan een op uw hoede zijnd kind (of volwassene) als het niet op de juiste manier wordt benaderd. Het comfort kan worden gemaximaliseerd door de parameters voor elektrische stimulatie aan te passen. De belangrijkste boodschap is om conservatief te beginnen, u kunt uw stimulatieparameters altijd verhogen om de volgende keer een betere samentrekking te bewerkstelligen, maar als u te hoog begint, kunt u de therapietrouw verliezen.

De toepassing van EMS

Als u eenmaal vertrouwd bent met de basisprincipes van het toedienen van EMS, moeten de doelen van de behandeling worden overwogen. Als EMS nieuw voor je is, kies dan een eenvoudig apparaat dat flexibiliteit biedt, maar een aantal vooraf ingestelde programma's heeft om mee te beginnen. Als u meer vertrouwen heeft in het gebruik van EMS, overweeg dan een apparaat met meer stimulatiekanalen, waardoor stimulatie van meerdere spiergroepen met meer flexibiliteit mogelijk is; hierdoor kan de therapie functioneler worden. Als u een specifiek doel voor ogen heeft, zoals stappen tijdens het lopen, kan een apparaat voor functionele elektrische stimulatie (FES) dat wordt geactiveerd door een functie een goede beslissing zijn, d.w.z. valvoetstimulatie. Of als u meer kanalen en meer activiteit van het hele lichaam wilt (om de algehele fysieke gezondheid te beïnvloeden), dan kan een EMS-fiets-, roei- of stepsysteem aangewezen zijn.

Welk apparaat u ook kiest, er zijn een paar overwegingen die grotendeels universeel zijn:

• Selectie van elektroden – kies een elektrode met de juiste maat en vorm voor het doelgebied – er zijn meerdere en gevarieerde opties beschikbaar. Meer dekking van de gekozen spier zal meer van de spier activeren (betere contractie verkrijgen), hoe groot ook en de elektrische stimulatie zal naar andere spiergroepen lekken en de kwaliteit van uw spieractie/contractie beïnvloeden. Elektroden die aan de huid hechten, worden over het algemeen door één patiënt gebruikt, maar rubberen elektroden kunnen ook worden gebruikt met contactgel en tape om ze vast te zetten. Elektroden voor eenmalig gebruik/plakkerige elektroden moeten worden bewaard op de met teflon gecoate verzegeling en in een luchtdichte verpakking om de elektrode te behouden, maar drogen over het algemeen uit en moeten na verloop van tijd worden vervangen (ongeveer 6 weken, afhankelijk van het gebruik). Rubberen elektroden moeten tussendoor worden gewassen, maar zijn over het algemeen veel langer houdbaar.
• Plaatsing van elektroden – verschillende apparaten geven verschillende aanwijzingen over waar de elektroden moeten worden geplaatst. Probeer er echter in alle gevallen voor te zorgen dat de elektroden over de aan te tasten spier worden geplaatst en dat u het lichaam in anatomische neutrale positie brengt, of in de positie waarin ze een activiteit gaan uitvoeren. Als u bijvoorbeeld de stimulatie van polsextensie probeert en de elektroden met de onderarm in pronatie plaatst, en u supineert voor de therapie, zal het effect en de beweging veranderen.
• Huidoppervlak - zorg ervoor dat het gebied waar de elektroden worden geplaatst schoon en droog is (een gehydrateerde/vette huid voorkomt dat de elektroden aan de huid hechten). Dicht haar moet mogelijk worden geknipt.
• Tijd – Zoals bij elke spiertraining, zal een zwakke spier sneller vermoeid raken. In het begin kunnen korte sessies nodig zijn, die kunnen uitgroeien tot langere sessies. Sommige apparaten hebben vooraf ingestelde programma's met vooraf ingestelde parameters en sessietijden. Bij het overwegen van de behandeltijd moet de therapeut overwegen hoeveel herhalingen er in elke behandelsessie worden bereikt en hoe dit zich verhoudt tot meer conventionele spierversterking om een ​​toename in kracht of kwaliteit van spierbewegingen op te wekken.

EMS indicaties in therapie

Ondanks de trage acceptatie van EMS als revalidatiehulpmiddel in het VK is er een schat aan bewijs over de effecten van dit type modaliteit voor een reeks neuromusculaire aandoeningen bij volwassenen en kinderen, waaronder beroerte, ruggenmergletsel, ABI en hersenverlamming; op sommige gebieden is EMS meer evidence-based dan sommige meer conventionele fysiotherapeutische toevoegingen. Gebieden die zijn geïndiceerd voor gebruik en die van invloed kunnen zijn op uw eigen patiëntbelasting, zijn onder meer:

• Omkering van spieratrofie en verbeterde spierkracht.
• Ondersteuning van functie - d.w.z. stappen van de voet tijdens het lopen
• Verbeterde lokale circulatie en vermindering van huidafbraak.
• Verhoging/handhaving van het gezamenlijke bewegingsbereik.
• Vermindering van spasticiteit / spierspasmen.
• Toename van de cardiovasculaire functie – door gelijktijdige activiteit van grote spiergroepen.
• Habilitatie - nieuwe activiteit leren via beweging die normaal gesproken niet kan worden bereikt
• Behoud van botdichtheid
• Restauratieve therapie - CZS-celgeboorte en CZS-myelinisatie

Verder leren

Als EMS uw caseload ten goede zou kunnen komen, is de volgende stap het boeken van een meer praktische EMS-cursus – houd de APCP-cursussen in de gaten of neem contact op met uw lokale EMS-productvertegenwoordigers voor meer 'één-op-één'-training op de apparatuur die ze gebruiken. aanbod – de meeste vertegenwoordigers zijn zeer bereid om u en uw team te komen ontmoeten en de voordelen van hun apparatuur te demonstreren; sommigen laten je apparatuur zelfs een paar weken achter om uit te proberen.

Uw EMS-vertegenwoordigers kunnen vaak specifiek bewijs leveren voor uw werkgebied. Of waarom zou u zich niet verdiepen in het onderzoek en een database-zoekopdracht of uw eigen zoekopdracht samenstellen? Gebruik dit bewijs in uw voordeel en begin uw reis om een ​​zelfverzekerde EMS-therapeut te worden.

Verder lezen

Gad A (2013) Functionele elektrische stimulatie (FES): klinische onderzoeken transformeren naar klinische praktijk voor neurorevalidatie - een toekomstperspectief. Journal of nieuwe fysiotherapie. Augustus. ISSN: 2165-7025

Kirsten Hart MSc & Matt White MSc

Klinisch Gespecialiseerde Fysiotherapeuten